...insanlar, birden seçme şansını yakaladı.
Bu gerçekten bir şans mıydı peki?
Her seçim, seçmediğin şey açısından bir vazgeçiş değil miydi?
Tek kanallı, siyah - beyaz televizyon dönemi çocuklarıydık biz. Filmlerin renkli de olabileceğini ilk gördüğümde biraz da şaşkınlıkla karşılamıştım. Teyzemlerin evindeydik. Eniştem uluslararası bir ilaç firmasında çalışıyordu. İş için kullandıkları bir film makinası ile ilaçlar ve hastalıklarla ilgili tanıtım - eğitim filmleri evdeydi. Elbette, bu herkeste olmayan "Evde Sinema" şansı, içeriği ne olursa olsun, her gelenle değerlendiriliyordu. Herkes de hiç anlamadığı, belki de kendini hiç ilgilendirmeyecek hastalıklar ve ilaçlarla ilgili filmleri tüm dikkatiyle izliyordu. Cebimizdeki telefonlardan yüksek çözünürlüklü yayınlar izleyebildiğimiz bugünün çocuklarını inandırmak belki zordur ama evlerinde akşamları bir kaç saat yayın yapan siyah - beyaz televizyonundan ve plaklarından başka (evet kasetler bile henüz ortalıkta görünmüyordu) eğlencelik konforu bulunmayan insanlar için evde hem de renkli filmler izleyebilmek büyük heyecan nedeniydi.
